Yazılar

Kur’an’ın biçimi, içerik ve düzenin karşılıklı örüntüleriyle belirlenir, bu yapı metnin söylem gücünü ve ahlaki yönergelerini öne çıkarır.

Riyazet, i’tikafın aksine toplumsal görevlerden kopmayı ve sürekli ibadet disiplini geliştirmeyi hedefleyen bilinçli bir ruhani egzersizdir.

İslam’ın geçerliliği tarihsel kayıtlar, inanç-delil ayrımı ve dilsel gösterimler sayesinde metinsel süreklilik ve toplumsal benimseyişle desteklenir.

Hisabuhum zamirinin mercisi, nahiv ve bağlam karşılaştırmalarıyla belirleniyor, böylece ayetin anlamındaki belirsizlik azalıyor.

Beleden eminen risaletin meşruiyetini belirler, İbrahim geleneği mirasçılara ahlaki ve kamusal sorumluluk yükler, duanın şartları mahrumiyeti açıklar.

Kıraat geleneği, Kur’ân okunuşlarındaki çeşitliliğin tefsir, iman pratiği, Tanrı anlayışı ve kötülük sorunu tartışmaları üzerinde belirleyici etkiler.

Asım kıraati ile Diyanet arasındaki kavram ve okuma farklılıkları kıraat standartlaşmasını ve kurumların yetki sınırlarını tartışmaya açtı.

İlahî ilim, bilginin kaynağını aşkın bir zemine yerleştirir ve insanın erişebildiği bilgi ile aşkın bilgi arasındaki farkı ortaya koyar.

Ham bilgi tek başına sınırlıdır, sistematik bilgi işleme ve uygulama yolları veriyi içgörüye dönüştürür ve pratik sonuçlar üretir.

Tanrı ile düşmanlık kavramı, dilsel ve terimsel belirleyiciler aracılığıyla ilişkisel bir konum oluşturur ve hududu belirler.